Stichting Kwaliteitsgarantie Vleeskalversector
Om de kwaliteit van kalvervoeders en kalfsvlees te bewaken en de consument schoon vlees te kunnen garanderen,is op initiatief van het bedrijfsleven zelf de Stichting Kwaliteitsgarantie Vleeskalversector (SKV) opgericht. Hoofdtaak van de SKV is de controle op het niet aanwezig zijn van verboden groeibevorderaars en medicamenten.

Voedselveiligheid
De voorschriften voor kwaliteit en voedselveiligheid zijn transparant en maken het mogelijk alle kalfsvleesproducten door de hele keten heen te traceren. Op het gebied van voedselveiligheid is er vanuit de sector nauw overleg met overheden op nationaal en Europees niveau. Ook werken de verschillende kalfsvleesbedrijven intensief met elkaar samen.

Controle in alle fases van het productieproces
Medewerkers van de SKV controleren in alle fases van het productieproces: productie van voer, kalverhouderijen en het slachtproces. Op stal krijgen alle kalveren minimaal twee controles. Bij 40% van de dieren worden bovendien urinemonsters genomen. Voer- en vetmonsters maken deze controles compleet. De monsters gaan voor analyse naar het onafhankelijke laboratorium TNO in Zeist. In geval van een overtreding legt de SKV zware sancties op.

Informatievoorziening
Productinformatiestickers begeleiden het kalfsvlees. Hierop kan naast de verplichte etiketteringsinformatie op verzoek van de klant elke andere denkbare informatie worden afgedrukt. Bijvoorbeeld de boerderij waar het dier is gehouden. 

Inzicht in het logistieke traject
Alle gegevens van het kalf zijn altijd terug te vinden. Alle producten zijn voorzien van informatiestickers. Hierop staan alle relevante gegevens vermeld en is per snit het totale logistieke traject na te gaan.

SEUROP uniforme classificatie in Nederland
Het classificeren van vlees is in de Nederlandse vleessector aan strikte regels gebonden. Het classificatiesysteem is gebaseerd op, en voldoet aan de Europese SEUROP-normen. Aan de hand van de SEUROP-classificatie kunnen afnemers beoordelen welke soort en kwaliteit karkas zij mogen verwachten.

Het classificeren van geslachte dieren wordt gedaan door medewerkers van het Centraal Bureau Slachtveediensten (CBS). De controleurs houden ook toezicht op het correct slachten en wegen van de karkassen. De regels en voorschriften zijn streng. Het CBS wordt gecontroleerd door de onafhankelijke Commissie Kwaliteitsbewaking Classificatie. Deze werkwijze garandeert een onafhankelijke, nationaal uniforme en objectieve classificatie.

SEUROP classificatie bij kalveren
Het classificatiesysteem van (vlees)kalveren is grotendeels gelijk aan dat voor volwassen runderen. Kalveren worden ingedeeld volgens de kwaliteitscriteria bevleesdheid, kleur en vetbedekking. De bevleesdheid wordt aangeduid met de letters S, E, U, R, O, P. Voor het vaststellen van de mate van bevleesdheid worden de karkassen in 15 verschillende klassen ingedeeld. Deze klassen vormen de basis voor de indeling in de SEUROP-klassen. De S-klasse wordt bij kalveren in de praktijk niet gebruikt.

Bevleesdheid Klasse
E uitstekend 1 – 3
U zeer goed 4 – 6
R goed 7 – 9
O matig 10 – 12
P gering 13 – 15

De vleeskleur is een belangrijk criterium voor afnemers van kalfsvlees en vormt daarom een specifiek onderdeel bij de kalverclassificatie. De vleeskleur kan variëren van heel licht tot rosé en wordt aangeduid met een nummer. De klassen 1 tot en met 10 staan voor reguliere kalveren in verschillende gradaties. De klassen 11 tot en met 13 zijn gereserveerd voor rosé kalfsvlees in verschillende gradaties. De vetbedekking is het derde criterium voor de classificatie en wordt eveneens met cijfers aangeduid.

De combinatie van deze 3 criteria zorgt voor de uiteindelijke classificatie.
1 gering
2 licht
3 middelmatig
4 sterk vervet
5 zeer sterk vervet